با گسترش استانبول که به یک ابرشهر با بیش از 15 میلیون نفر تبدیل شده است، تنگه ها دارای چند پل هستند که آخرین پل سومین پل بسفر به نام پل یاووز سلطان سلیم است

.

استانبول اغلب در فیلم و ادبیات به عنوان "پلی" بین شرق و غرب معرفی می شود. استفاده از پل ها به عنوان یک عنصر بصری برای نشان دادن خود استانبول و ترکیه در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است - بین پیشرفت و سنت، مفاهیم دلخواه و تصوری از تعلق و غیریت، معمولاً در رابطه با اروپا. به عبارت دیگر، پل ها به معنای واقعی کلمه به نمایندگی از کشور و خود شهر تبدیل شده اند.

بر اساس اسناد تاریخی، چندین امپراتور و مهندس پیشنهاد ساخت پل در تور استانبول را داده اند. به عنوان مثال، لئوناردو داوینچی، و همچنین نام های میکل آنژ، قابل توجه هستند. علاوه بر این، یک تونل زیر تنگه بسفر در سال 1891 پیشنهاد شد. سرانجام زمانی که تونل ریلی زیر آب، مارمارای و تونل اوراسیا که فقط بزرگراه است ساخته و در سال‌های 2015 و 2016 افتتاح شد،

استانبول شهر پل ها

اولین پل ها در سراسر شهر که اکنون در استانبول است به ژوستینیان کبیر در قرن ششم باز می گردد. این پل در نزدیکی دیوارهای تئودوسیان تا آن طرف ساخته شده است. در مورد تنگه‌های بسفر، در حدود 513-516 قبل از میلاد، پادشاه ایرانی داریوش دستور ساخت پلی از قایق‌ها را داد. برای تعقیب سکاها در تراکیه باید از آبراه ها عبور کند. اعتقاد بر این است که این پل در اطراف همان منطقه ای بوده که امروزه دومین پل واقعی بسفر در آن قرار دارد.

در سال 1453، در طول لشکرکشی برای سقوط/فتح (بسته به اینکه از چه کسی بخواهید) قسطنطنیه ، گفته می‌شود که قایق‌ها به هم متصل شده‌اند تا پلی برای عبور نیروهای فاتح از بسفر ایجاد کنند.

در سال های 1502 یا 1503، لئوناردو داوینچی از طریق نامه ای به پسر محمد، سلطان بایزید، دو پل پیشنهاد کرد - یکی برای شاخ طلایی و دیگری برای تنگه بسفر. پیشنهاد پل و طرح آن امروز در فرانسه یافت می شود و نامه ای که او نوشته در آرشیو کاخ توپکاپی موجود است. طول پل 240 متر (790 فوت) و عرض آن 24 متر (79 فوت) خواهد بود. امروزه، این ایده و طراحی لئوناردو از طریق پروژه Vebjørn Sand da Vinci در اسلو، نروژ ادامه دارد.

چندین نفر دیگر در طول سلطنت طولانی عثمانی پل های متعددی را پیشنهاد کرده اند، اما تعداد کمی از آنها از مراحل ایده پردازی، پیشنهاد و تصویب عبور کرده اند. در زمان سلطنت عبدالمسیت اول، طرحی برای اولین بار در سال 1855 در نمایشگاه یونیورسل در پاریس برای پلی بر روی تنگه بسفر به نمایش گذاشته شد. برای اتصال راه آهن بین اروپا و آسیا بود.

پل طاقدار قرار بود از مرکز شهر (در آن زمان، نقطه سراگلیو یا سرایبورنو ) جایی که کاخ در آن قرار داشت، تا اوسکودار ساخته شود. پیشنهاد دیگری در سال 1867 در همان نمایشگاه جهانی توسط کارل فون روپرت اتریشی به نمایش گذاشته شد. پل او دارای دو پایه در دریا بود و با مجسمه‌هایی آراسته می‌شد.

امروزه چندین پل در استانبول وجود دارد، پس بیایید نگاهی به 5 پل برتر بیندازیم!

1. پل گالاتا | Galata Bridge

پل گالاتا استانبول اگرچه پر زرق و برق ترین پل نیست، اما جایگاه ویژه ای در قلب ساکنان فعلی، نویسندگان و شاعران آن دارد. این اولین پل ساخته شده در آبراه های شهر است که Eminönu را در نزدیکی بازار ادویه و Yeni Camii یا مسجد جدید به منطقه Karaköy متصل می کند.

پلی که امروزه دو طرف شاخ طلایی را به هم متصل می کند، پنجمین پلی است که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد. نمونه های قبلی از چوب ساخته شده بودند و در نهایت جایگزین شدند. به عنوان مثال، تعدادی از شرکت ها و مهندسان اروپایی مانند شرکت انگلیسی G. Wells و شرکت آلمانی Hüttenwerk Oberhausen AG به کار گرفته شدند.

اولین پل پانتونی در سال 1845 توسط مادر سلطان عبدالمجید اول ساخته شد و او اولین کسی بود که پس از اتمام آن از این پل عبور کرد. بعداً در سال 1863 با پل دیگری جایگزین شد. پل های بعدی در سال 1875 و در سال 1912 ساخته شدند. آخرین پل تا دهه 1990 ادامه داشت. هنگامی که آتش سوزی به پل چهارم آسیب جدی وارد کرد در سال 1992 تعویض شد. این پل پنجم توسط یک شرکت ترکیه ای ساخته شده است و برخلاف پل های قبلی از نوع فولادی است.

سایت این پل با توجه به تغییرات زیادی که استانبول در طول تاریخ طولانی خود تجربه کرده است، مکان مهمی است. استانبول اروپایی (پرا/بی اوغلو) را به منطقه سنتی فاتح قدیمی تر متصل می کند. اینجا جایی است که تمام مکان های باستانی مانند ایاصوفیه، مسجد آبی و مجموعه کاخ توپکاپی وجود دارد. با عبور از این پل، مسافر بین دو جهان، دو تمدن سفر می کند.

تصاویر محبوب اما کاملاً آشنا از پل گالاتا در بسیاری از فیلم ها، کتاب ها، وبلاگ های آنلاین و کتاب های سفر وجود دارد. امروزه این پل با ترافیک سنگین خود یکی از پرترددترین پل ها است. محوطه عابر پیاده پل معمولاً با ده ها ماهیگیر پوشیده شده است. قسمت پایین جایی است که رستوران های ماهی را پیدا خواهید کرد.

با افزایش شهرنشینی و افزایش جمعیت در استانبول، سیستم تراموا مدرن شهر برای عبور از پل ساخته شد. در دو طرف پل، دستفروشان زیادی را با اجناس خود خواهید دید. بالک ekmek معروف استانبول را امتحان کنید که این منطقه به آن معروف است.

2. پل 15 جولای | 15 July Martyrs Bridge

پل بسفر زمانی که در سال 1973 افتتاح شد به عنوان تلاش های کشور برای نوسازی عمل کرد. این پل که امروزه به طور رسمی به عنوان پل 15 جولای شناخته می شود، از محله اورتاکوی تا منطقه بیلربی در آسیا امتداد دارد. این پل در بزرگداشت کودتای نافرجام سال 1395 رسما به پل 15 جولای معروف است. این پل در شب کودتا مسدود شد و جان بسیاری در آنجا از دست رفت.

مسجد زیبای Mecidiye اغلب در کنار پل نمایش داده می شود و این نقطه مکانی محبوب برای عکاسی است. با عبور از پل به سمت آسیایی، می توانید مسجد را در سمت راست خود و همچنین گسترش استانبول را ببینید.

یک پل معلق فولادی لنگر گرانشی، که در سال 1973 تکمیل شد. طول آن 1560 متر، عرض آن 33 متر، دهانه اصلی آن 1074 متر است و در ارتفاع 64 متری بالای آب معلق است. دارای 8 لاین است که 6 لاین برای وسایل نقلیه، یکی برای مواقع اضطراری و یک خط عابر پیاده است. خطوط عابر پیاده دیگر استفاده نمی شود زیرا سرویس دیگر مجاز نیست. با این وجود، عابران پیاده می‌توانند در سه سال اول عملیات پل از آسانسور برای استفاده از خطوط استفاده کنند.

این پل هر ساله برای ماراتن بین المللی استانبول اوراسیا نیز مورد استفاده قرار می گیرد. چند ستاره بین المللی ورزش نیز از این پل برای اهداف تبلیغاتی استفاده کرده اند. اینها عبارتند از قهرمان تنیس سرنا ویلیامز، مسابقه دهنده فرمول 1، دیوید کولتارد و بازیکن گلف، تایگر وودز.

3. پل فاتح سلطان محمد | Fatih Sultan

دومین پلی که بر روی تنگه بسفر ساخته می شود، در سال 1988 تکمیل شد. این پل از هیزاروستو تا کاواجیک در محله بیکوز به سمت تنگه امتداد می یابد.

این پل به افتخار فاتح سلطان محمد، سلطان عثمانی که قسطنطنیه را تصرف و فتح کرد، نامگذاری شده است . قلعه روملی که توسط محمد در سال 1452 ساخته شد، در این نزدیکی آزمایش زمان را می گذراند. این قلعه در باریک ترین قسمت آبراه و در مقابل آنادولو حصار ساخته شده است.

این پل از نظر ظاهری شبیه به پل اول است و برای سهولت در ترافیک ساخته شده است. به طور مشابه، آن نیز لنگر گرانشی است و دارای آویزهای عمودی و دکل های فولادی است. طول پل 1510 متر با عرض 39 متر و دهانه اصلی 1090 متر است. این پل در ارتفاع 64 متری بر فراز آب معلق است.

تعدادی از شرکت های داخلی و بین المللی در طراحی و ساخت این پل شرکت کردند. زمانی که این پل تکمیل شد، این پل پنجمین پل معلق طولانی در جهان بود.

علاوه بر این، مناطق اطراف پل داستان های تاریخی و فرهنگی خاص خود را دارند. Perili Kösk  یا عمارت خالی از سکنه (ساختمان قرمز سمت چپ در عکس بالا) یک نمونه است. امروزه، این ساختمان غیرمعمول گالری هنر معاصر Borusan را در خود جای داده است که می توان در آخر هفته ها از آن با تور ارزان استانبول بازدید کرد. در طرف دیگر پل در آسیا، از کنار بیشه کمتر شناخته شده Otağtepe Fatih می گذرد . منظره ای شگفت انگیز از پل و چشم انداز استانبول اینجا در انتظار شماست.

4. پل مترو  هلیج | Haliç Metro Bridge

تنها پل مترو شاخ طلایی، این پل هم برای حمل و نقل مترو استانبول و هم به عنوان گذرگاه عابر پیاده استفاده می شود. قصد ساخت چنین پل به دهه 1950 برمی گردد، اما تنها در اواسط دهه 2000 محقق شد.

این پروژه توسط Michel Virlogeux که پل سوم را نیز طراحی کرد (در زیر) با در نظر گرفتن خط افق استانبول و عدم ایجاد اختلال در وضعیت میراث جهانی یونسکو در منطقه قدیمی تکمیل شد. این پروژه به دلیل کشف طاق، بازیلیکا و گورستان مربوط به دوران بیزانس، دچار تأخیرها و بازنگری های متعددی شد.

این پل کابلی 936 متر طول و 460 متر بالای آب است و در سال 2014 ساخته شده است. بخشی از پل دارای یک پل تابدار نیز می باشد که به کشتی های بزرگ اجازه عبور می دهد. این پل در خط مترو M2 با ایستگاه های شیشانه، هالیچ و وزنسیلر در نزدیکی بازار کتاب های دست دوم سحافلار و بازار بزرگ استفاده می شود.

مهمتر از آن، بخش اروپایی را از سارییر تا مرکز حمل و نقل استانبول Yenikapı به هم متصل می کند. یک ایستگاه مترو بر روی خود پل قرار دارد و منظره ای عالی از دو طرف پل را به شما می دهد. این یک تجربه منحصر به فرد از دیدن مناظر استانبول است. اگر برای تعطیلات خود در هتلی در بخش اروپایی استانبول اقامت دارید، با استفاده از این خط مترو، دسترسی به منطقه قدیمی و قدیمی آسان است.

5. پل یاووز سلطان سلیم | Yavuz Sultan Selim Bridge

جدیدترین و سومین پل بر روی بسفر پل یاووز سلطان سلیم است که در آگوست 2016 شروع به کار کرد.

مهندس سازه و متخصص پل میشل ویرلوژ به عنوان معمار پل خدمت کرد در حالی که T-Engineering، یک شرکت سوئیسی، بر پروژه نظارت داشت. با مشارکت دولتی و خصوصی ساخته شده است. یک شرکت ترکی و ایتالیایی با هم کنسرسیوم ICA Construction را ایجاد کردند که این پل را مدیریت و ساخت. اخیراً یک شرکت چینی نیز با توجه به بحران اقتصادی اخیر که ترکیه را تحت تأثیر قرار داده است، در بهره برداری از این پل مشارکت کرده است.

پل هیبریدی کابلی 2164 متر طول دارد. این عریض ترین پل معلق (با ارتفاع 59 متر) در جهان است. همچنین بلندترین پل با ارتفاع 322 متر است. دهانه پل اصلی 1408 متر بالاتر از سطح آب های بسفر است.

این پل برای هر دو وسیله نقلیه، ریلی و عابر پیاده طراحی شده است. این پل که بزرگترین پل ترکیه محسوب می شود، دارای 8 خط خودرو، 2 خط راه آهن سریع السیر و 2 مسیر عابر پیاده است. علاوه بر این، مانند تمام پل های دیگر، این پل دارای عوارضی است.

گاریپچه در سمت اروپایی را به پویرازکوی در سمت آسیایی استانبول متصل می کند. علاوه بر این، پل در جایی قرار دارد که تنگه بسفر به دریای سیاه می رسد. نام این پل از نام امپراتور عثمانی، سلطان سلیم، نهمین فرمانروای امپراتوری در قرن شانزدهم گرفته شده است.

با این حال، پل سوم که به عنوان نماد مدرنیزاسیون کشور دیده می شود، خالی از بحث نیست. هم نام آن، هم موقعیت مکانی آن و هم نرخ بالای تلفات، مردم را در آغوش گرفته است. به عنوان مثال، دوستداران محیط زیست هشدار داده بودند که این پروژه پایدار و دوستدار محیط زیست نیست. این به دلیل نزدیکی پل به تالاب ها، مناطق حفاظت شده و منابع آب کلان شهر است.

علاوه بر این، شهرنشینی کنترل نشده پس از دو پل اول و مناطق اطراف آن انجام شد. پیش‌بینی می‌شود که در مورد این پل اخیر نیز چنین باشد. اردوغان در زمانی که شهردار استانبول بود، گفته بود که پل سوم به معنای «قتل استانبول» است. تنها زمان نشان خواهد داد که پروژه تازه ساخته شده در این بخش نسبتا دور افتاده استانبول چه خواهد کرد.